ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΜΜΟΝΙΚΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΣΚΟΙ

Με άρθρο της πριν από μερικές ημέρες η εφημερίδα «ΑΥΓΗ» άφηνε αιχμές για τις ελληνικές επιτυχίες της Άρης Βαρών σε προηγούμενους Ολυμπιακούς αγώνες μιλώντας συγκεκριμένα και για τον Πύρρο Δήμα γράφοντας:

«Άλλωστε τι είδους άθλημα είναι αυτό που ένας πρωταθλητής αγωνίζεται μία ή δύο φορές σε τέσσερα χρόνια από Ολυμπιάδα σε Ολυμπιάδα, όπως ο Πύρρος Δήμας; Διότι έτσι δεν αγωνίζεσαι για την τιμή της πατρίδος και τη δόξα του αθλητισμού, αλλά για την τιμή της πατρίδος σου, από τα παχυλά πριμ και τα άλλα ευεργετήματα των αργομισθιών».

Το συγκεκριμένο άρθρο προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του Πύρρου Δήμα που απάντησε στην εφημερίδα με εξώδικό αναφέροντας μεταξύ άλλων:

«Πρώτον, ότι η ρητορική ερώτηση: Άλλωστε τι είδους άθλημα είναι αυτό που ένας πρωταθλητής αγωνίζεται μία ή δύο φορές σε τέσσερα χρόνια από Ολυμπιάδα σε Ολυμπιάδα, όπως ο Πύρρος Δήμας;, “δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς είναι εξαιρετικά εύκολο να διαπιστώσει κανείς τις συμμετοχές μου από το 1992 έως το 2004 σε πληθώρα αθλητικών αγωνιστικών διοργανώσεων άρσης βαρών, όπως στους μεσογειακούς αγώνες καθώς και στα ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα. Στοιχειώδης αριθμητική αποδεικνύει ότι ασχολήθηκα τουλάχιστον 15 χρόνια σκληρής προπόνησης και στερήσεων με τον πρωταθλητισμό προκειμένου να καταστεί αυτό δυνατόν.

Η εν λόγω φράση ξεπερνά τα όρια εκφοράς μίας κρίσης ή γνώμης, παραποιεί γεγονότα εύκολα διαπιστώσιμα και είναι εξόχως μειωτική και προσβλητική της προσωπικότητάς μου ως αθλητή και ειδικότερα Ολυμπιονίκη. Η εν λόγω κρίση αποσκοπεί στην απρόκλητη υποτίμηση και προσβολή μου, καθώς με στοχοποιεί, αναφέροντάς με ονομαστικά, και συμπεριλαμβάνοντάς με σε μία ομάδα «ανύπαρκτων» πρωταθλητών που δεν συμμετείχε σε αθλητικές διοργανώσεις, αλλά μόνο κατόρθωνε, άγνωστο πώς και πάντως όχι με νόμιμους και διαφανείς τρόπους να αποσπά ολυμπιακά μετάλλια”.

Δεύτερον, ότι η φράση Διότι έτσι δεν αγωνίζεσαι για την τιμή της πατρίδος και τη δόξα του αθλητισμού, αλλά για την τιμή της πατρίδος σου, από τα παχυλά πριμ και τα άλλα ευεργετήματα των αργομισθιών, “συμπληρώνει και επαυξάνει την εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση που διενεργείται σκοπίμως, κατά τρόπο που να προκαλείται τεράστια βλάβη στην τιμή και την υπόληψή μου, καθώς παρουσιάζομαι εν τέλει ως ένας αργόσχολος, ύποπτος για ντοπάρισμα, τεμπέλης αθλητής που λάθρα κατέκτησα ολυμπιακά μετάλλια σε 4 συνεχόμενους Ολυμπιακούς αγώνες, αποσκοπώντας στα οφέλη που θα αποκόμιζα εγώ προσωπικά από αυτά. Προφανώς διέλαθε της προσοχής του συγκεκριμένου συντάκτη το γεγονός ότι εγώ απεμπόλησα την «αργομισθία» μου στον Ελληνικό Στρατό προκειμένου να υπηρετήσω την χώρα μου από τη θέση του βουλευτή Επικρατείας. Και προφανώς δεν γνωρίζει το έργο που απολύτως αφιλοκερδώς προσφέρω, παρουσιάζοντας σε όλα τα σχολεία της χώρας τις αξίες του αθλητισμού, του ολυμπισμού και του ευ αγωνίζεσθαι ».

Η εφημερίδα συνέχισε μετά την αγωγή με το άρθρο της "η μπάρα και η αμπάρα" στο οποίο αναφέρει:

"Ας αφήσουμε στην μπάντα το εξώδικο κατά της «Αυγής», στο οποίο βούλιαξε ο Πύρρος Δήμμας με αφορμή ένα ενυπόγραφο σημείωμα, που κατά τη γνώμη του τον έθιγε. Ας αφήσουμε επίσης στην μπάντα την ετερόκλητη μάζωξη Γραμματέων και Φαρισαίων, που έσπευσαν να επιτεθούν στην εφημερίδα διότι τόλμησε να αμαυρώσει το όνομα του Πύρρου. Ένα όνομα που θα έπρεπε να μείνει στο απυρόβλητο, διότι συμβολίζει αξίες, ιδεώδη, τη δύναμη της Ελλάδας, την ψυχή της, την εθνική μας ενότητα. Και ό,τι άλλο θέλετε και θέλουν.

Ας σταθούμε λίγο στο όνομα. Εδώ υπάρχει πάντα ένα πρόβλημα. Ένα ζήτημα είναι να κάνει κανείς όνομα με την αφοσίωση, τον ιδρώτα, τις επιτυχίες του. Άλλο ζήτημα όμως είναι να σταθεί στη συνέχεια στο ύψος του ονόματός του. Διότι η δημοσιότητα και η δόξα θέλουν τη διαχείρισή τους. Άλλο η μπάρα και άλλο η αμπάρα, με δύο λόγια. Μπορεί να χάρηκαν όλοι τις μάχες της μπάρας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι συγχωρούν τις πολιτικές της αμπάρας με τις οποίες φυλακίστηκε η ελληνική κοινωνία.

Δικαίωμά του, αλλά ο Πύρρος μετά την μπάρα διάλεξε την αμπάρα. Ακόμα και αν υποθέσει κανείς ότι δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε για το αποδεδειγμένο πάρτι των αναβολικών, που έβαλε αμπάρα στην άρση βαρών, το όνομά του ο ίδιος το έβγαλε στο παζάρι. Πάνω στον πάγκο του Βενιζέλου και του Σαμαρά. Ο ίδιος το πρόσφερε σε όλους τους νόμους και τα μέτρα της αμπάρας. Ο ίδιος, αιωνίως αμίλητος, μόνο σήκωνε το χέρι για να ψηφίσει όλα εκείνα που ακόμα πληρώνουν οι έγκλειστοι της αμπάρας. Αυτή είναι η αλήθεια.

Αφού όμως αποφάσισε να εμπλακεί σε συγκεκριμένο είδος πολιτικής, να στρατευθεί στην παρακμή του ΠΑΣΟΚ, να θέσει το όνομά του στη διάθεση των αυτουργών της αμπάρας, εύλογο είναι ότι θα γίνει και στόχος κριτικής. Ενίοτε και πολεμικής. Η αλήθεια, δυστυχώς γι' αυτόν, αλλά και για εμάς, δεν κρύβεται πίσω από κανένα μετάλλιο και πίσω από κανένα εξώδικο. Το όνομα της άρσης βαρών το κατεδάφισαν μόνοι τους. Το όνομα του Πύρρου, ένα όνομα που όλοι αγαπήσαμε, το κατεδαφίζει συστηματικά ο ίδιος. Τα υπόλοιπα δεν είναι της μπάρας, αλλά της αμπάρας..."

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Ο ΠΥΡΡΟΣ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ. ΑΝ ΕΙΧΕ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΟΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ Ο ΠΥΡΡΟΣ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΤΕ  Ο ΣΥΡΦΕΤΟΣ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΟΡΤΩΣΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ;

Για το τέλος θα θυμίσω τη μεγαλύτερη για εμένα στιγμή του Πύρρου. Βαρκελώνη 1992.

Πιθανόν τη στιγμή που ο Πύρρος φώναζε "για την Ελλάδα" κάποιοι ομοϊδεάτες των δημοσιογραφίσκων, να έκαιγαν μια ελληνική σημαία μέσα στο Πολυτεχνείο ή στους γύρω δρόμους των Εξαρχείων, επικροτούμενοι απ' όσους σήμερα στρέφονται κατά του τετράκις Ολυμπιονίκη.

ΠΑΝΟΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ